Runde
Het vogeleiland. Het voordeel van op reis met Petra is dat je zeker weet dat er geen dingen gemist worden. Nou ja, in drie weken in Noorwegen mis je meer dan je kunt zien. Dat is net zoals op Lowlands, je ziet meer niet dan wel…
Maar Petra had haar zinnen gezet op Runde bezoeken. En ik ga dan graag mee. Een eiland in het westen van Noorwegen, in de zee, verbonden met een smalle brug. Op dat eiland nestelen Papegaaiduikers, Zeearenden, Jan van Genten, Alken, Zeekoeten, Kuifaalscholvers, Grote Jagers en diverse meeuwen (Zilver- Grote Mantelmeeuw en de Drieteenmeeuw).
Vooral om de Papegaaiduikers staat het eiland bekend. Deze zitten gedurende het broeden en grootbrengen van de jongen op zee, maar keren ’s avonds massaal naar huis. En dat is een spektakel van jewelste. De eerste avond dat we gingen kijken waren ze al gearriveerd. Van heel dichtbij konden we ze zien, het was echt geweldig. Dat gecombineerd met een mooie avond, een dalende zon etc, kortom, prachtig.
Twee dagen later moesten de vogels nog komen. Vanaf 21 uur komen ze terug is het algemene beeld. Maar om 21.30 waren ze er nog steeds niet. Tenminste, met onze verrekijkers zagen we duizenden en duizenden duikers in de zee drijven, maar terugkomen ho maar. Vreemd wel, dat je zo dicht bij huis bent, je kinderen daar met smart en honger zitten te wachten en jij maar een beetje dobberen…
Afijn, na nog iets langer wachten en vernikkelen kwamen ze dan toch nog. Het lijkt erop dat de groepsdruk onder die beesten enorm is. In grote zwermen vliegen ze langs de rots, steeds maar weer komen ze voorbij. Zo nu en dan landt er één op de rots. Kijkt om zich heen, ziet dat er vrijwel verder geen vogel dat doet en vliegt weer weg.