Dit weekend dragen de aanvoerders van de eredivisieclubs een regenboogarmband, om homofilie in het voetbal ( en daarbuiten) meer geaccepteerd te krijgen. Dat deed me denken aan de eerste keer dat ik met de oudste naar De Kuip ging.
Vanaf Rotterdam CS reden we met een afgeladen boemel richting Kuip en station Feijenoord. De sfeer zat er al goed in. Mannen die zingend en schreeuwend met een biertje in de hand in de trein stonden. Een meneer, die de leeftijd had van Opa, die scheldend, tierend en vloekend een verhaal vertelde. Mijn oudste keek zijn ogen uit en zijn vocabulaire werd met vele nieuwe woorden aangevuld.
Toen we de trein uitstapten en we iets meer ruimte en wat minder lawaai hadden trok hij aan mijn mouw. Met de verbazing nog in zijn ogen vroeg hij me: “Maar papa, HOE weten al die mensen nou dat de conducteur een homo is?”
Die onschuld hè, die hebben we nodig. Wat dat betreft zie ik het somber in en gaat zo’n regenboogarmband natuurlijk niet helpen…
Floris